Wereldwijd kaarsen branden

Vandaag is het zover. De boom gaat geplaatst worden. De spullen staan klaar, we weten waar in de tuin hij moet komen te staan.
Het is niet zomaar dat juist vandaag is uitgekozen. In het hele land worden vandaag herdenkingsbomen geplaatst en met een opening in Amsterdam zijn deze bomen voor iedereen binnen handbereik om een nagedachtenis aan je dierbare in op te hangen, ongeacht de relatie die je ermee had. Dat is een mooie gedachte, voor veel mensen zal het iets van troost geven in deze maand. Zelf kiezen we dit jaar dus voor een eigen boom, een herdenkingsboom speciaal voor Jordy, helemaal voor hemzelf.

Maar ook is het vandaag, de tweede zondag in december, de dag dat wereldwijd door ouders wordt stilgestaan bij hun overleden kind. Door ziekte of door een abrupte gebeurtenis, voor elk kind of jong volwassene dat is gestorven en zoveel achter moest laten kwam dit einde veel te vroeg. Om 19.00 uur in de avond zullen over de hele wereld kaarsen worden gebrand, een lichtje in de vorm van een vlam voor het raam. Deze gedachte maakt ons verdriet niet minder, het verlies niet minder groot, maar het saamhorigheidsgevoel dat daaruit ontstaat is toch een troostvolle gedachte. We staan niet alleen in ons verdriet, onmetelijk veel ouders voelen dat intense gemis wat ook wij voelen.

Straks gaan we aan het werk, we zullen de tuin sfeervol inrichten, opnieuw staan we extra stil bij Jordy. Dit klinkt alsof we alleen bij speciale gelegenheden stilstaan bij het verlies van ons kind, niets is minder waar.
Afgelopen vrijdag was het alweer zeven maanden geleden dat Jordy dat afschuwelijke ongeluk kreeg, of is het pas zeven maanden geleden? 24 uur per dag is hij in mijn gedachten, bij alles wat ik doe is Jordy bij mij  aanwezig, als ik wakker ben en als ik slaap.