Bericht aan Jordy

Het jaar 2009 is nu werkelijk afgesloten.
Dat wilde ik niet, van mij had het 2009 mogen blijven. 2010 klinkt alweer zover weg, alsof alles wat er is gebeurt zolang geleden is. Maar de klok tikt gewoon door en wat ik wil kan gewoon niet.
Oudjaarsavond hebben we met doorgebracht met Syl, Don en Jesper. Steffen en Jeroen waren naar de keet, maar rond 23.15 uur waren ze ook thuis. Met elkaar hebben we het jaar herdacht en zijn we aan het nieuwe jaar begonnen.
Een nieuw jaar waarin ik hoop dat het iedereen die ik liefheb en die ik ken het goed zal vergaan. Dat niemand in onze kring iets zal meemaken wat zelfs maar zal lijken op wat wij hebben meegemaakt.
Een jaar waarin ik hoop dat het ook mijn ouders weer wat beter zal gaan. Want hoe sneu, mijn moeder lag oudjaarsavond in het ziekenhuis wegens een noodzakelijke operatie terwijl vooraf zij al veel problemen had ondervonden aan van alles en nog wat. Waarin mijn vader, Syl en ik natuurlijk erg betrokken zijn. Hopelijk keert ook daarin wat rust terug.

2009, een jaar welke nooit vergeten zal worden. Jordy, die in 2010 niet meer bij ons mag zijn. Die nu alweer bijna acht maanden weg is.
Jordy, mijn geliefde zoon. Ik zal je niet ouder zien worden, jouw gezicht, jouw uiterlijk staat voor altijd stil. In mijn geheugen gegrift. Soms hoor ik in stilte je stem, zie ik je gebaren voor me, weet ik gewoon hoe je op sommige dingen gereageerd zou hebben.
Geen toekomst meer, alleen maar herinneringen. Fijne herinneringen, warme herinneringen.
Je bent dan niet meer in dit aardse leven, maar ik ben ervan overtuigd dat je nog ergens moet zijn. En als het je lukt om mij een keer een seintje te geven...op welke manier dan ook, dan hoop ik maar dat ik dat goed zal horen en opvangen.
Momenteel heb ik slechts één wens voor jou en dat is dat je rust hebt gekregen. Ik weet, iedereen weet, dat jij nog heel lang bij ons allemaal had willen blijven. Dat je geen afscheid wilde nemen. Laat je daardoor niet onrustig zijn maar zorg ervoor dat je, waar je nu ook bent, gelukkig bent. Als dat al kan.
Maar ik heb ook een vraagje voor je. In mijn overtuiging dat je ergens zal zijn, dat je ergens vandaan toch af en toe nog met ons meekijkt, zorg daarvandaan goed voor je broer. Wees een engeltje op zijn schouder, help hem een gelukkig leven op te bouwen en bescherm hem tegen het kwaad dat hij tegen zou kunnen komen.
Ooit komt er een dag dat we elkaar weer zullen zien. Hoe lang het ook zal duren, hoeveel jaar daar ook overheen mag gaan, die dag komt een keer.
Jordy...je zal nooit worden vergeten. Altijd heb jij je eigen plekje bij ons, nooit zal je echt weg zijn.
Mijn lieve Jordy...waar ben je?

1 opmerking:

  1. Hallo lieverd,ik dat als jij rust vind Jordy ook rust zal vinden en vergeten wordt hij nooit en waken zal hij over jullie.
    liefs francis

    BeantwoordenVerwijderen

Hier kan worden gereageerd