Nog maar een paar dagen, dan zullen we voor het eerst dit jaar een weekje vrij hebben. Het is inmiddels langer dan een jaar geleden dat we weg zijn geweest, dit jaar hebben we helemaal nog geen vrij gehad. We kijken er daarom ook erg naar uit. Spannend wordt het natuurlijk ook, we gaan samen weg en Jeroen blijft thuis. Hij mocht mee, maar wilde dit zelf niet. Ach, dat kan ik me ook wel voorstellen. Wat moet hij met een stelletje oude mutsen zonder dat er andere jongeren zijn? Nee, liever zal hij hier het huis op zijn kop zetten en de nodige 'feestjes' hebben.
Zelf ben ik best nerveus, tenslotte is het de eerste keer dat we weggaan en opnieuw alle kinderen van ons thuis blijven. Ik hoop maar dat het allemaal goed zal gaan.
Jeroen mag ons niet wegbrengen, de associatie met vorig jaar is me dan te groot. Manon zal dit daarom doen, met haar eigen auto, want met onze wagen wil ik dat nu ook niet. Geen herhaling van vorig jaar, het moet allemaal zo anders mogelijk zijn. Ophalen mag Jeroen ons natuurlijk wel, tenslotte heeft hij nu zijn rijbewijs. Ik vermoed dat ik erg opgelucht zal zijn als ik hem na die week weer kan begroeten.
Neemt niet weg dat ik van plan ben om absoluut van deze welverdiende vrije tijd te gaan genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hier kan worden gereageerd