Dankbare avond

Wat waren wij (Jeroen, Peter en ik) gisteravond blij verrast.
Een vreemde opmerking misschien, het was tenslotte een dag waar we niet omheen konden. De hele dag stond in het teken van een half jaar geleden, herinneringen bleven door ons hoofd spoken, we voelden ons nog triester dan triest. Desiree kwam vroeg in de avond, Syl later ook nog speciaal voor deze dag, Patriek kwam binnenvallen.

En dan kan er toch nog iets gebeuren waardoor je je ongelooflijk dankbaar kan voelen.
Plotseling ging gisteravond de achterdeur open en tot onze verbijstering kwamen jullie, Jordy's vrienden, met zovelen binnenstromen. Dat hadden wij niet durven hopen, zeker ook niet verwacht, maar wat was dat fijn!
Van allemaal kregen we een dikke knuffel, van allemaal een omhelzing. 'We komen even een pilsje drinken' en 'Vandaag wilden we persé even komen' zijn zomaar wat opmerkingen die werden geplaatst.
En dat pilsje, dat hebben we met zijn allen gedronken. Het was een gezellige avond, jullie babbelden over van alles en nog wat, jullie eigen humor die wij niet altijd kunnen volgen voerde de boventoon.
Terwijl iedereen heel goed wist waarom we deze avond zo bij elkaar waren, waarom jullie naar ons toe waren gekomen, werd er niet over Jordy gesproken. In gedachten was hij er, en dat voelde fijn, dat was genoeg voor dat moment. Jullie zaten met elkaar, hadden lol en dat was goed.

Maar toch, wie erover is begonnen weet ik niet meer, waren daar later op de avond toch de herinneringen aan 11 mei. Allemaal hadden jullie je eigen verhaal, allemaal hebben jullie het op eigen manier beleefd. Ook dat was fijn, de manier waarop het ging. Het was geen beladen onderwerp, het was geen moeilijk gesprek, het was een beleving die wij met zijn allen deelden.
Jullie vertelden dat jullie met zijn allen, voordat jullie bij ons kwamen, bij Jordy zijn geweest en dat de bloemen nu toch echt op het pad staan want alles staat overvol. Wat een mooie gedachte!

Gisteren zijn wij zelf natuurlijk ook weer geweest, het hart is weer gevuld en geplaatst.
Vanmorgen ben ik weer gaan kijken.
Ik ben er stil van! Onvoorstelbaar, wat wordt Jordy veel bezocht, wat denken jullie veel aan hem.
Wat staan er weer veel bloemen, wat een lieve kaartjes zijn er weer geschreven.

Elaine, Denise, Danny, René, Paul, Patriek, Lisselotte, Kim, Tamaar, Ben, Melvin, Desiree, Syl en al die anderen die ook bij Jordy zijn geweest en bloemen hebben gezet, dank jullie wel voor deze fijne avond en lieve herinneringen.