Er dwarrelen zoveel gedachten door mijn hoofd...er komen zoveel herinneringen naar boven.
1 jaar en 2 dagen geleden zag en omarmde ik je voor het laatst.
1 jaar en 1 dag geleden had je nog een leuke middag met Jeroen.
En vandaag...vandaag is de dag die jou noodlottig werd.
Ik wil zoveel zeggen, zoveel schrijven, mijn gedachten kan ik niet stoppen.
Het is teveel, ik krijg het niet in woorden vertaald.
Ik ben zo weer even bij je.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hier kan worden gereageerd