Vanmorgen om 05.38 uur was ik even wakker. Het tijdstip dat jij 21 jaar geleden werd geboren. Wat kan ik me dat nog goed herinneren! Die allereerste blik, het oogcontact dat we hadden.
Vandaag had een feestdag moeten zijn. Ik had je willen omhelzen, willen feliciteren, de wens op een mooi en gelukkig verder leven willen geven.
Mensen die in god geloven zeggen dat er een hemel is. Als zij gelijk hebben dan weet ik zeker dat die hemel vandaag bont gekleurd is en vrolijk omdat jij dan het zonnetje bent en in het middelpunt staat.
Lieve Jordy, als je in staat bent om af en toe met ons mee te kijken, dan weet je dat je er bij ons altijd bij bent, elke dag opnieuw. Elke dag staan de kaarsjes aan bij de foto’s die een vaste plek in de kamer hebben. Maar vandaag is het speciaal, vandaag hebben we je extreem grote foto een ereplaatsje gegeven, omringd met bloemen en kaarsen. Vandaag is een dag voor jou.
Zo dadelijk kom ik even naar je toe, kom ik weer even met je praten. Weliswaar in stilte, zoals het sinds vorig jaar steeds is, maar toch. Dan voel ik me toch even heel dicht bij je, dat zijn onze fijne en intieme momentjes.
Jordy, maak er daar in die hemel, als die tenminste bestaat, een schitterende en vrolijke dag van. Een dag die recht doet aan hoe jij in het leven stond.
Ik hou intens van je, wij houden allemaal van je, je bent er voor ons altijd bij!
Liefs en een hele dikke visuele knuffel, mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hier kan worden gereageerd