Bijna een week geleden schreef ik mijn vorige bericht. Inmiddels hebben we afgelopen maandag de 23e geboortedag van Jordy beleefd. Een dag waarin je heen en weer geslingerd blijft door allerlei gevoelens. Op de dag was ik alleen en heb ik het hart gevuld met bloemen, om het bij Jordy zo mooi mogelijk te maken. In de regen ben ik dit uiteindelijk gaan doen, want op deze dag hield het niet meer op met de buien. Hoewel, je kan het geen buien meer noemen, het was vanaf eind van de ochtend totdat we naar ons bed gingen één grote lange regenbui. Het gaf duidelijk de triestheid van deze dag voor mij weer.
In de avond zijn inderdaad Denise en Marion gekomen, zoals ik al had voorspeld. Mijn vader was er al eerder en tot onze verrassing kwamen ook René en Danny een biertje halen. Patriek en Manon hebben ook iets laten weten en zijn later in de week gekomen, er was een bruiloft waar ze deze dag heen moesten en daardoor bij ons verstek moesten laten gaan. Maar dat was wel logisch. Heel blij was ik met de telefoontjes vanuit Rhodos van Jeroen en Oostenrijk van Syl.
Ze zeggen dat de tijd de wonden heelt, dat alles wat er is gebeurd een 'zachter' tintje zal gaan krijgen. Ik ben benieuwd wanneer dat zal gaan gebeuren, ik merk er eerlijk gezegd nog niet zoveel van. Het was alweer de vierde keer dat we deze dag door moesten komen zonder de lijfelijke aanwezigheid van Jordy en het blijft onbeschrijfelijk zwaar.
