Avontuurlijke tocht naar de sail

Het was ons allemaal toch echt beloofd, het zou het afgelopen weekend mooi weer worden. Vooral op zaterdag, met veel zon en warmte moest het een stralende dag worden. Jammer genoeg is dat een beetje tegengevallen. Het was wel warm, maar bewolkt en zeker geen 28 graden. Toch mocht het de pret niet drukken want het besluit was al genomen, sail 2010 gingen wij dit jaar vanaf het water bekijken.
De dag begon met enige onverwachtse strubbelingen en oponthoud dus gingen we veel later weg dan de bedoeling was, maar niet nadat de nodige voorraden aan boord waren gezet. Iedereen zou zelf  'iets' te eten en drinken meenemen, dat scheelde mij gewoonweg een hoop nadenkwerk en georganiseer. Dat 'iets' bleek heel veel te zijn. Tassen vol kwamen er aan boord, we hadden allemaal extra dingen meegenomen en natuurlijk ook voor wat lekkers gezorgd. Het was duidelijk, we zouden niet van honger en dorst omkomen. Achteraf bleek dit een gouden greep te zijn...
Varend naar de Nieuwe Meer hadden we er allemaal zin in. Het duurde even voor we er waren, maar toen we de sluizen in het zicht kregen was het schrikken. Eén grote chaos van sloepen in allerlei formaat, kleine en grote kruisers, grote jachten, en verder alles wat maar enigszins kon varen of bleef drijven. Oververhitte sluiswachters liepen constant heen en weer om aanwijzingen te geven waar door vele opvarenden niet naar werd geluisterd. Het was echt niet normaal. Later hebben we gehoord dat dit, ook niet tijdens een sailevenement, nog nooit is voorgekomen. Maar wij lagen er inmiddels wel middenin. Verschillende schutten hebben we moeten afwachten, maar na een paar uur zwoegen zijn we uiteindelijk door de sluis heen gekomen. Verder varend door de grachten zijn we op Het IJ uitgekomen waar het opnieuw krioelde van allerlei bootjes in alle formaten die je maar kan verzinnen. Daar tussendoor ging de beroepsvaart gewoon door. Eén ding scheelde, het was niet moeilijk om de weg te vinden, we hoefden alleen maar met de meute mee te varen en op Het IJ was het simpelweg eenrichtingsverkeer waardoor we vanzelf langs alle aangelegde schepen kwamen. Het was allemaal prachtig om te zien en er zijn ook heel veel foto's genomen. Na onze rondtocht zijn we aan de terugweg begonnen, want het was de bedoeling dat we na doorkomst van de sluis ergens zouden aanleggen om te gaan eten.
Rond 19.30 uur waren we terug bij de sluis en werd ons al heel gauw duidelijk dat het geen makkelijke klus zou worden. De chaos was zo mogelijk nog groter dan op de heenweg. Van passanten hoorden wij dat de sluiswachters zelfs de politie er al hadden bijgehaald om 'asociale' vaarders er tussenuit te pikken. En daar lig je dan, te wachten. Want om thuis te kunnen komen moesten we door de sluizen heen.
Veel geworstel om de boot stil te houden tussen al die anderen in en uren later is het gelukt. Maar inmiddels was het wel bijna 22.00 uur en wisten we dat we de bosrandbrug niet meer zouden halen. Daar moesten we onderdoor maar om 22.00 uur was de laatste opening. In het donker hebben we onze weg over het Nieuwe Meer gevonden en tegen 23.30 uur waren we bij de bewuste brug. Vanaf de boot zijn er een paar op de brug geklommen en aan een voettocht van ruim drie kilometer begonnen om de auto's te halen die verderop stonden geparkeerd. Zelf zijn we weer omgedraaid om te zoeken naar een aanlegplaats om de nacht door te brengen. Die hebben we uiteindelijk gevonden en niet veel later waren de auto's ook ter plekke.
Daar bleek dat er veel minder van boord ging dan er was opgeladen. Het was maar goed dat iedereen extra lekkers had meegenomen, want van aanleggen om te gaan eten is niets meer terecht gekomen...
Een dagje uit is één groot avontuur geworden. Met zijn allen hebben we een lange dag gehad waar we allemaal bij waren. Ook Jordy, zijn foto had in de stuurhut natuurlijk de mooiste plek gekregen. Maar ook de boot zelf, die naar hem is vernoemd. Er zal nog lang over worden nagepraat...