'Voorlopige afsluiter', zo luidde mijn laatste blog die ik op 6 februari schreef. Dat voorlopige heeft langer geduurd dan ik zelf had gedacht, maar nu is dan toch het moment aangebroken dat ik af en toe het toetsenbord weer zal gaan gebruiken om een blogje te schrijven.
Niet alles is nu afgerond, maar wel veel. In de afgelopen maanden zijn er veel vorderingen gemaakt in onze strijd om gerechtigheid. Bij Jordy is nu alles zoals wij het wilden hebben en daarbij is afgelopen vrijdag eindelijk zijn monumentje geplaatst. De reacties die ik tot nu toe heb gehoord zijn allemaal mooi. Het is dan ook wel opvallend, je kan er eigenlijk niet omheen. Tussen alle andere graven in is het een bijzonder geheel geworden, zo vinden wijzelf. Elk element die je er terugvindt heeft zo zijn betekenis. Misschien dat ik over een tijdje wel verdere uitleg geef, maar het is mooier als de vaste bezoekers zelf het een en ander zullen ontdekken. Wel verklap ik hier vast dat de steen die er staat geen echte steen is. Het is van oorsprong een boom geweest en vervormd tot versteend hout, waardoor het nu op een rotsblok lijkt. Verscheept vanuit India en 16 miljoen jaar oud en 1500 kilo zwaar! Samengevoegd met alle andere elementen zou je dus kunnen zeggen dat het een zeer zorgvuldig samengesteld geheel is geworden. Maar we hadden niet anders gewild voor Jordy.
De afgelopen week was opnieuw erg verdrietig. Afgelopen zaterdag, 16 juli, hadden we hier eigenlijk een groot feest moeten hebben omdat Jordy dan 22 jaar had moeten worden. Trieste herinneringen achtervolgen je dan toch rond deze dagen. Zelf vind ik het bijna verwonderlijk zo rustig als ik me er doorheen heb geslagen hoewel de stilte me af en toe enorm overviel. Maar dat soort dagen heb ik soms toch nog wel. Zomaar een liedje op de radio, of een geur of onschuldige opmerking van zomaar iemand kan je ineens heel verdrietig of emotioneel maken.
Slechts één strijd hebben we nog te voeren, hoewel dat eigenlijk nu in andere handen ligt. Nadat wij het bij de juiste instanties aanhangig hebben gemaakt, is het nu aan hun om de verdere stappen te blijven ondernemen. Uit eigenbelang ga ik er nu nog niet verder op in, maar de lezers kunnen ervan verzekerd zijn dat ook dit stukje nog uitgebreid aan de orde zal komen zodra het is afgerond. Dat het Jordy zijn naam ten goede zal komen staat in elk geval vast.
Zo heel langzamerhand kan ik me nu, na ruim twee jaar, weer een beetje bij elkaar rapen. Ik kan me weer concentreren op mijn werk, mijn dagen worden met kleine beetjes steeds een stukje langer. Hoewel soms ook onbedoeld te lang, want de huidige vakantieperiode zorgt ervoor dat de thuisblijvers erg hard moeten lopen. De huidige combinatie van plannen en routes lopen bevallen me erg goed, ondanks dat het plannen voor het grote gebied waar ik voor werk erg stressvol blijkt te zijn. Niet alleen bij mij, maar ook bij mijn collega's. Verwilderd kunnen we elkaar soms aankijken en af en toe roepen we 'help'. Maar dat wordt buiten ons kantoor niet gehoord en dus gaan we dan maar weer verder. Dag voor dag, ipv week voor week. Als we voor alle cliënten een poppetje hebben die erheen kan gaan zijn wij allang blij. Betekent wel dat ik moet oppassen dat ik nu niet te hard van stapel ga lopen. Ik merk dat de vermoeidheid behoorlijk toe slaat, maar dat is ergens wel logisch na negen voor mij lange dagen achter elkaar werken. Nu moet ik er nog minimaal drie, wat zal ik blij zijn met straks een keer een vrije dag.
Om ons heen is bijna iedereen op vakantie, maar Jeroen is afgelopen weekend na veertien dagen Griekenland teruggekeerd. Daarmee is de ergste stilte weer doorbroken, hoewel het natuurlijk geweldig is dat hij zo'n leuke tijd heeft gehad. Dat bewijzen de foto's wel waarvan ik er tot nu toe een paar heb gezien.
Met de donkere wolken die op dit moment de lucht steeds meer betrekken met opnieuw te verwachten regen, sluit ik deze eerste blog van deze nieuwe periode af. Voor iedereen die het zo hard nodig heeft hoop ik dat het zonnetje weer snel zal gaan schijnen, maar ik vrees het ergste voor alle vakantiegangers die in Nederland of West-Europa verblijven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hier kan worden gereageerd